میدان رنمین یا میدان مردم شانگهای، میدان عمومی و مشهور شهر است و یکی از نمادهای آن. این میدان هم مانند میدان تیانانمن در پکن زیبایی خاص خود را دارد و نسبتا شلوغتر است. حتما برای گردش یا خرید، گذارتان به اینجا خواهد افتاد و یادتان بماند در بخش شمالی میدان سراغ پارک مردم را بگیرید و سری هم به بهترین دیدنی آن یعنی موزه شانگهای بزنید. معروفترین مجموعه در موزه شانگهای، گالری برنزهای چین باستان است؛ با نمایش مجسمههای سنگی از این سلسلههای باستانی، تا مجسمههای گچی رنگی بودایی. گالری سرامیک چین باستان این موزه هم بسیار بزرگ و پربیننده است. اینجا سفالهای بهجامانده از ٦٠٠٠ سال پیش را میبینید، که در خارج از شهر شانگهای کشف شده بودهاند. در این موزه، بخش گالری نقاشی چینی و دیدن این هنر چینی و ظرافت قلمزنی آن هم بسیار دوستداشتنی است، حتی بدون داشتن دانش تخصصی درباره آن. در این گالری انواع هنر به نمایش گذاشته شده است؛ از بامبوهای حکاکیشده بگیرید تا انواع دستنوشتهها.
بیشتر جهانگردهای غربی پیش از اینکه پا روی خاک شانگهای بگذارند، با نام منطقه پودونگ آشنا هستند، که با افق زیبا و دیدنی این ناحیه، شهرت آن چندان عجیب نیست. برای توریستها، بیشترین جذابیت پودونگ، در موزههای آن، برج بلند جینمائو، منظرههای بلوار باند و بعضی از هتلهای معروف شانگهای است. در این شهر با آن معماری معاصر و رمزآمیزش، جینمائو با طراحی زیبایی که دارد، بسیار چشمگیر است. پلههای شگفتانگیز و دیدنی این برج با اثرگرفتن از معماری سنتی چینی طراحی شدهاند. اگر میخواهید شانگهای را از بالا ببینید، به سکوی رصد این برج بروید و چشمانداز زیبای شهر را تماشا کنید. سراغ موزه تاریخ شانگهای را هم در همین منطقه پودونگ بگیرید؛ در اینجا شما مدلهایی کوچک از هر چیزی را که مربوط به زندگی گذشتگان است، پیدا خواهیدکرد.
باند یا وایتان، نماد معماری شهر شانگهای است؛ یک بلوار یکونیم کیلومتری زیبا در کنارهی غربی رودخانه هوانگپو و در شرق خیابان ژونگشان. در امتداد ژونگشان و این بلوار قدم بزنید، هم رودخانه درخشان را ببینید و هم بناهای تاریخی را با انواع معماری کهن و مدرن اروپایی و چینی. در این نمایشگاه معماری جهانی بیش از پنجاه بنای زیبا، رنگارنگ و منظم میبینید که شبها با چراغهای روشن دیدنیتر هم میشوند. روزها کنار رودخانه و بلوار باند مردم تمرینهای رقص یا تایچی میکنند. دیوار عاشق کنار رودخانه هم بسیار زیبا و چشمنواز است؛ یک دیوار با ساختاری شبیه جعبه، برای جلوگیری از سیل و سنگهای رنگی مرمر و گرانیت. اینجا میتوانید سراغ پارک هوانگپو را هم بگیرید؛ اولین پارک عمومی چین که از سال ۱۸۸۶ برقرار بوده و پیکره قهرمانان مردمی آن بسیار مشهور است. موزه تاریخ باند هم زیر همین تندیس است.
این باغ ۴۰۰ساله، یکی از زیباترین باغها در بخش جنوبشرقی کشور چین است و مخصوصا در فصل بهار بسیار زیبا و دیدنی؛ پر از آلاچیق، دریاچه و ماهی، صخرهی یشم، بامبو و درختهای کهن و گلهای یاس و رنگارنگ دیگر. اولین بار باغ یو را در میانه قرن شانزدهم، در دوران بلند پادشاهی مینگ یک مقام دولتی برقرار کرد. باغ یویوان را در قرنهای بعدی بزرگتر و گستردهتر کردند و از سال ۱۹۶۱ هم درهایش به روی تمام مردم باز شد. اینجا، کنار سرسبزی و شادابی باغ، فضاهای سبز و سنگی طبیعی و دستسازش، یک گالری از تندیسهای سنگی هم دارد و در تالارهای آن هم میتوانید دیدنیهایی مانند سلاح و سکه تماشا کنید؛ پنج تالار و اتاق با نامهای سانسویی، وانهوا، دیانچون، هوییجینگ و یوهوا. یویوان را نزدیک شهر قدیمی و در خیابان انرن پیدا میکنید. ورودی آن حدودا بین ۳۰ تا ۴۰یوان است و درهای باغ ساعت ۵ بعدازظهر بسته میشوند.
برج مروارید شرقی در منطقه پودونگ و کنار رودخانه هوانگپو، درست روبهروی بلوار باند قرار دارد. این برج فولادی سهپایه ششمین برج بلند در دنیاست. ساختن آن در سال ۱۹۹۴ به پایان رسید و از معماریهای مدرن جذابی است که گردشگرهای بسیاری را برای دیدن و عکس گرفتن به شانگهای میکشاند؛ یازده کرهی بزرگ و کوچک کنار هم، ترکیبی از یک معماری امروزی با فرم باستانی کروی که بر پهنای سبز چمنزار، مانند مروارید میدرخشند. برج مروارید شرقی مانند یک قصر تفریحی پر از سرگرمیهای هیجانانگیز در کرههای فولادی است؛ یک موزه از تاریخچه شهری شانگهای در پایه برج، دنیای علوم فانتزی، نمای پانورامای رودخانه هوانگپو از کف شیشهای زیر پایتان، که مانند گامزدن روی ابرهاست، یک هتل با ۲۵ اتاق، کرههایی با دیوارهای شفاف برای تماشای زیباییهای شهر و چشمانداز دیدنی رودخانهی یانگتسه و چند فروشگاه و کافه و یک رستوران گردان در بالاترین کره. هنگام بالا رفتن از برج با آسانسور شیشهای، مشخصات آن را میتوانید روی صفحههای نمایش به دو زبان انگلیسی و چینی ببینید.
اگر در گشتوگذارهاتان دنبال سکوت و آرامش میگردید، سراغ این معبد را بگیرید. معابد بودایی در شانگهای فراواناند اما یکی از معروفترین آنها همین معبد جید بودا است. معبدی با دو تندیس مشهور بودا که آنها را از برمه و سنگاپور به شانگهای آوردهاند؛ یک بودای نشسته و دیگری لمیده که از سنگهای مرمر و یشم سفید تراشیده شدهاند و با گوهرهای رنگارنگ قیمتی آراسته. در سرتاسر معبد هم تندیسهای کوچکتر دیگری از بودا، ظرفهای کریستال و سفالینه، متون مقدس و نقاشیهای بودایی میبینید. معبد جید بودا در سال ۱۸۸۲ بنا شده و با وجود معماری سادهای که دارد، دلنشین و زیباست. این معبد از ساعت ۸ صبح تا ۴:۳۰ بعد ازظهر باز است.
معبد شهر خدا یا چنگهوانگ میائو یکی دیگر از معابد باستانی بودایی در شانگهای است که جهانگردان بسیاری سراغش را میگیرند. معبدی که در عمر بیش از ۶۰۰ سال خود، با امپراتوریهای مختلف چینی، ماجراها و دگرگونیهای فراوانی را از سر گذرانده است. بارها هم بسته شده یا کاربریهای دیگری به جز معبد و صومعه، مثل جواهرفروشی، داشته است. چنگهوانگ میائو از سال ۱۹۹۴ اما باز به همان سروشکل گذشته درآمد. درکنار لذت بردن از فضای آرام و دیدنی این معبد، میتوانید خرید هم بکنید، چون اطراف معبد پر از فروشگاه و مغازههایی است با قدمت یک قرن. بهتر از همه هم نزدیک بودن آن به باغ دلانگیز یویوان؛ پس با یک تیر دو نشان بزنید!
شنتندی محلهای قدیمی در شانگهای است، که از میانهی قرن نوزدهم میلادی برقرار بوده و حالا بازسازی شده. یک محلهی تفریحی و پر از سرگرمی، خوردنی و خریدنی، ترکیبی از دنیای گذشته با فرهنگ مدرن امروزی. در این پیادهراهِ شیک و بدون ماشین، بناهای زیبایی میبینید با دروازههای سنگی در کوچههای باریک، که حالا به فروشگاه، گالری، کتابفروشی، کافه و رستوران تبدیل شدهاند. شنتندی از محلههای گرانقیمت و اعیانی شانگهای هم برای زندگی و هم گشتوگذار محسوب میشود. این محله دو بخش شمالی و جنوبی دارد؛ در بخش جنوبی آن کافه، بوتیک، موزه، گالری و سینما میبینید و در بخش شمالی هم در خانههای قدیمی با چیدمانهای مدرن داخلی، رستورانهای مجللی با خوراک کشورهای گوناگون برپا کردهاند.
امتیاز این منطقه از شهر شانگهای از سال ۱۸۴۹ نزدیک به یک قرن در اختیار کشور فرانسه بود، که در دوران جنگ جهانی دوم و سال ۱۹۴۳ پایان یافت. در سالهای پس از آن و تا قرن حاضر این منطقه گسترش و دگرگونیهای فراوانی داشته و حالا یکی از منطقههای جذاب گردشگری در شانگهای است. اینجا کنار ساختمانهای مسکونی با معماریهای زیبا، که بسیاری از آنها کافه، رستوران و فروشگاه شدهاند، بناهای تاریخی فراوانی را هم میبینید؛ از ساختمانهای دولتی و فرهنگی مانند موزه و گالری گرفته تا بناهای مذهبی مانند کلیسای جامع سنتایگناتیوس. گردش و پیادهروی در محلههای آرام و بوستانهای سرسبز این منطقه و لابهلای کوچهها و خیابانهایی با ساختار شهرسازی فرانسوی حال و هوای خاص خودش را دارد. البته خوردن و خرید کردن در اینجا کمی گران میشود.
دوست دارید در قلب اژدهای چین، سری هم به شهر مارکوپولو بزنید؟! پس حتما سراغ شهر باستانی ژوجیاجیائو را بگیرید. این شهر آبی در منطقه کینگپو قرار گرفته و نزدیک به ۴۷ کیلومتر دورتر از مرکز شهر شانگهای است. اما رفتن به آنجا سخت نیست و اگر دوست داشته باشید جای متفاوتتری را در شانگهای ببینید، به زحمتش میارزد. در این ونیز شانگهای هم با قایق در آبراههای قشنگ رفتوآمد میکنند. این شهرک زیبا با آن پلهای قوسی سنگی روی آبراهها و قدم زدن در کوچههای مارپیچ سنگفرش مثل یک نقاشی آرام زنده است. دهکده ژوجیاجیائو هم مانند بسیاری دیگر از سکونتگاههای کهن دوران سلسلههای کینگ و مینگ، پر از باغها و بناهای تاریخی است و هرکدام بلیط جدا دارند؛ معبد بودایی یوانجین، پل فنگشنگ و باغ کهژی، از مشهورترینهای ژوجیاجیائو هستند. در این دهکده باستانی یک مرکز خرید و سرگرمی مدرن هم بنا کردهاند، که ساختار کهن آن را کمی خدشهدار کرده است.