کلیسا «سن لوئیجی»، یک اثر هنری به سبک باروک است که در دوره‌ رنسانس ساخته شده و سه اثر باشکوه نقاشی از «کاراواجو» نیز در آن نگه‌داری می‌شوند. دستور ساخت این کلیسای کاتولیک را پاپ کلمنت پنجم در سال ۱۵۱۸، برای فرانسوی‌های ساکن رم و مهمتر از آن، به عنوان جایگاه کاردینالی خود صادر کرد. بنای کلیسا در سال ۱۵۸۰، توسط «دومنیکو فونتانا»، معمار و مهندسی که «ابلیسک» ۳۲۷ تنی میدان سنت پیتر و فواره‌ی موسی در رم را هم در کارنامه‌اش دارد، به پایان رسید. علاوه بر نقاشی‌های کاراواجو سه شاهکار برجسته‌ کارواجیو، «ندای سنت متئو»، «متئو و فرشته» و «شهادت متئو» که بیانگر داستانی از «سنت متئو» هستند، را در این کلیسا می‌توانید ببینید. این‌ها از بهترین نقاشی‌های باروک در سراسر دنیا به حساب می‌آیند که همه را می‌توان در این کلیسای کمتر شناخته‌شده در نزدیکی «پانتئون» تماشا کرد.سقف کلیسا را هم «دومنیچینو»، نقاش ایتالیایی، باشکوه و زیبا نقاشی کرده است.
کلیسای «سن لویجی فرانچزی»، همان جایی است که «مارتین لوتر»، وقتی برای محاکمه‌اش به رم آمد، در آن اقامت کرد.

«تپه‌ کاپیتولین»، کم‌ارتفاع‌ترین تپه در میان هفت تپه‌ی رم و در عین حال، مهمترین مرکز سیاسی، اجتماعی و مذهبی این شهر است؛ چون ساختمان سنای روم را بر روی آن ساخته‌اند. امروزه این تپه را با نام «کمپیدوگلیو» هم می‌شناسند. چند مقبره‌ مهم باقی‌مانده از روم باستان هم روی این تپه واقع شده‌اند. از آنجا که تپه‌ کاپیتولین، تا قرون وسطی هم اهمیت سیاسی خود را حفظ کرده بود، کاخ‌ها و قصرهای بسیاری هم در این دوره روی آن ساخته شد.موزه‌های کاپیتول روی این تپه‌ واقع شده‌اند و مجموعه‌ای از سه ساختمان هستند که طرحشان را میکل‌آنژ ریخته. تاریخ این موزه‌ها به سال ١٤٧١ میلادی برمی‌گرد؛ هنگامی که پاپ سیکستوس چهارم، چند پیکره‌ی برنزی را به شهر هدیه کرد. این مجموعه به تدریج بزرگ و بزرگ‌تر شد تا امروز که تعداد زیادی از مجسمه‌های روم باستان، کتیبه‌ها و آثار قدیمی دیگر، آثار هنری قرون وسطی و رنسانس و مجموعه‌ی بزرگی از سکه‌ها و جواهرات قدیمی را دارد. این موزه‌ها را شهرداری رم اداره می‌کند.

«کاخ والنتینی» باقی‌مانده‌ای از یک خانه‌ رمی است که در سال ۱۵۸۵ توسط «کاردینال میشل بونلی»، برادرزاده‌ی «پاپ پیوس پنجم» ساخته شد. در قرن هفدهم، این بنا بازسازی شد و در سال ۱۷۵۲، «کاردینال جوزپه اسپینالی» آن را خرید و کتابخانه‌ی سلطنتی را به طبقه‌ همکف آن منتقل کرد تا مردم بتوانند از آن استفاده کنند. بعدترها «وینچنزو والنتینی»، بانکدار و ژنرال ایتالیایی این ساختمان را خرید و اسم خودش را هم روی آن گذاشت. در حال حاضر از ساختمان این کاخ به عنوان موزه‌ تاریخی استفاده می‌شود و اشیایی که در آن قرار دارند، از ساختمان حیرت‌انگیز آن هم دیدنی‌ترند.

«سنت ایگناسیو» کلیسایی باروک است که برای نقاشی‌های آبرنگ سقفش، معروف شده. به دلیل خطای چشم، بخش زیادی از دکوراسیون‌ به طور وهم‌انگیزی سه بعدی به نظر می‌رسند. در بعضی قسمت‌ها هم برای افزایش جذابیت، عناصر معماری خاصی به کار گرفته شده. «کلیسای سنت ایگناسیو»، بین سال‌های ۱۶۲۶ تا ۱۶۵۰ میلادی و به سبک باروک ساخته شده و زمانی، خانه‌ کشیش بخش بوده. سبک نما و تزئینات بیرونی کلیسا بسیار زیباست و با ستون‌های چهارگوش و مستطیل دور محوطه‌ی داخلی، از کلیسای «جسو»ی رم الهام گرفته است. سالن بزرگ غربی کلیسا، با مجسمه‌هایی از «الساندرو آلگاردی» تزئین شده و آثار هنری دیگری مثل مجسمه‌ بزرگ «سنت ایگناسیو» اثر «کامیلیو راسکونی» که در سال ۱۷۲۸ ساخته شده و پرتره‌ «کاردینال بلارمینو» را هم در همین کلیسا می‌توانید ببینید.

میدان سن‌پیترو با ٢٤٠ متر عرض و ٣٤٠ متر طول، یکی از بزرگ‌ترین فضاهای عمومی دنیاست و بزرگترین مکان توریستی رم هم به شمار می‌رود. میدان به شکل یک سوراخ کلید بزرگ است با دو ستون سنگین نیم دایره در حاشیه‌ی آن. در مرکز میدان نیز ستون هرمی شکل سنگی با ارتفاع ٢٥ متر قرار دارد که در سده‌ی اول توسط امپراطور روم از مصر باستان آورده شده است. این میدان نفس‌گیر را برنینی به سبک باروک ساخته است.

این خانه جایی است که «جان کیتس» شاعر معروف انگلیسی در سال ۱۸۲۱ میلادی، در آن جان سپرده و امروزه به موزه‌ای تبدیل شده که مجموعه‌ بزرگی از یادگاری‌ها، نامه‌ها، دست‌نوشته‌ها و نقاشی‌های مربوط به کیتس، «شلی»، «بایرون»، «ویلیام وردزورث»، «رابرت براونینگ»، «اسکار وایلد» و... را نمایش می‌دهد. اگر به ادبیات علاقه‌مندید، رفتن به این خانه را حتما در لیست دیدنی‌هایتان قرار دهید.

طبق اسطوره‌های روم باستان، پالاتینه جایی است که رومولوس ، برادرش رموس را به قتل رساند و شهر رم را در سال ٧٥٣ پیش از میلاد بنا نهاد. اما امروزه، محوطه‌ای است که ویرانه‌ها و منظره‌های شگفتی دارد.
هر روز ظهر در پالاتینه تورهای گردشگری با راهنمای انگلیسی برگزار می‌شود. بلیت ورودی این محوطه با کولوسئوم یکی است و ساعت باز بودنشان هم مشابه است.