اگر فستیوالی در ترکیه باشد که بتواند به پای کارناوال‌های برزیل برسد، همین فستیوال هیدرلس است که هر سال آدم‌ها را در منطقه فاتح و اطراف آهیرکاپی دور هم جمع می‌کند تا فصل بهار را با هم جشن بگیرند. در این کارناوال ترکی، شب و روز، موسیقی، رنگ، ریتم و زیبایی در خیابان‌ها موج می‌زند. سنت‌های جالبی برای جشن گرفتن بهار دارند که برای ما خیلی هم غریب نیستند؛ پریدن از روی آتش و آرزو کردن، درست مثل چهارشنبه‌سوری خودمان یا اینکه آرزوهایشان را روی یک تکه کاغذ سفید به رودخانه می‌اندازند و خیلی‌ سنت‌های دیگر که باید از نزدیک ببینید. این فستیوال اواخر ماه می برگزار می‌شود.

کمی بعد از فستیوال بزرگ خرید، استانبول غرق در موسیقی بلوز، جاز و فولکلور می‌شود. چهارم جولای سال ۱۹۸۴، استانبول در بین برنامه‌های متنوع جشنواره‌ی موسیقی بین‌المللی‌اش، میزبان کنسرت جازی از چیک کوریا و استیو کوجالا شد. این سبک موسیقی آن‌قدر مورد توجه قرار گرفت که طی سال‌های بعد، تبدیل شد به یک پای ثابت این جشنواره و از سال ۱۹۹۴، به عنوان یک برنامه‌ی مستقل، هر سال با سبک‌های موسیقی جاز، راک، پاپ، بلوز، رگی و کنسرت‌های موسیقی عصر نو اجرا می‌شود. این تنوع، در کنار نام‌داران اهالی موسیقی دنیا، هر سال مهمانان زیادی را به جشن موسیقی این شهر می‌کشاند. تا کنون موسیقی‌دانان برجسته‌ای از جمله آلدی میورا، کیت جرت، دیانا کرال، اریک کلپتون، جون بائز، استینگ، نورا جونز، استیو کاستلو، دد کن دنس، آلیشیا کیز و... در این جشنواره کنسرت‌هایی برگزار کرده‌اند. تا به حال ستاره های جاز مثل اریک کلپتون، لو رید و دایانا کرال و خیلی‌های دیگر در این جشنواره شرکت کردند و اجراهایی داشته‌اند. این فستیوال هر سال در اوایل ژوئیه برگزار می‌شود.

استانبول در روزهای فستیوال، جشن بزرگ و رنگارنگی می‌شود که دیدنش را نباید از دست داد. خیابان‌‌ها این روزها از همیشه زیباترند. مرکزخریدها بیست و چهار ساعته بازند. هر چیزی بخواهید، از برندهای معروف تا سوغاتی‌های محلی را با تخفیف‌های ویژه ٣٠ تا ٩٠ درصدی در حراج‌های‌ بزرگ جشنواره پیدا می‌کنید. در کنار خرید و خوشگذرانی، سرگرمی‌های دیگری هم هست؛ از نمایش و کنسرت‌های خیابانی گرفته تا تئاترهای عروسکی برای بچه‌ها. حتی رستوران‌ها هم تخفیف ویژه دارند و جاهای دیدنی دو ساعت بیشتر از همیشه بازند تا بعد از خرید، گشتی هم در استانبول بزنید.

مولانا، شاعر بزرگ ایرانی، طرفداران زیادی در دنیا دارد و هر ساله نزدیک به یک میلیون نفر را به قونیه می‌کشاند. جشن «درویش‌های چرخان» در شب اُروس بیش از ٧٥٠ سال است که هر ساله برگزار می‌شود. موسیقی و رقص سماع مولانا، تم اصلی این جشن است. درویش‌ها دایره‌وار با رداهای سفید، ساعت‌ها سماع می‌رقصند و سالگرد یگانگی مولانا با معبودش را جشن می‌گیرند. طبعا برای ما ایرانی‌ها،‌ دیدن این مراسم یکی از بایدهای سفر پاییزی است که هر سال بین ۱۰ تا ۱۷ دسامبر برگزار می‌شود. البته قونیه هشت ساعتی با استانبول فاصله دارد اما طی کردن این فاصله به دیدن همچین فستیوالی می‌ارزد.

بنیاد فرهنگ و هنر استانبول، از سال ۱۹۸۷ تا امروز، هر دو سال یک بار، جشنواره‌ای از هنر مدرن را در پایتخت فرهنگی اروپا برگزار می‌کند. هدف دوسالانه استانبول، ساخت فضایی مناسب برای هنرمندانی با فرهنگ‌های مختلف است تا با مخاطبان آثار خود دیدار کنند. به هر حال این جشنواره هم در این شهر سر و صداهایی به پا می‌کند؛ نمایشگاه آثار هنری معاصر که خیلی هم، کم از بینال ونیز ندارد. خیلی‌ها که موفق به دیدن بینال ونیز نشده‌اند، بینال را در استانبول تجربه می‌کنند؛ هم هوا خوب است، هم اتفاق‌های خوب در شهر در جریان است. هر دو سال این بینال، با یک تم جالب برگزار می‌شود. این بینال از اواسط سپتامبر شروع می‌شود و تا اواسط نوامبر ادامه دارد؛ اگر دنبال بهانه‌ای برای سفر هستیید، این روزها وقت خوبی است؛ هم بینال را ببینید، هم کلی خوش بگذرانید.