هامبورگ دومین شهر بزرگ آلمان بعد از برلین است؛ شهری چند ملیتی، پر از آب، اسکله، کشتی، کانال‌های آبی و تعداد زیادی پارک و باغ. هامبورگ بزرگترین بندر آلمان را دارد که تا قرن‌ها بندر اصلی اروپای مرکزی بوده و هنوز هم که هنوزه، به این بندر، دروازه آبی به روی دنیا می‌گویند. آبراهه‌های و کانال‌‌های تاریخی جزو اولین دیدنی‌های شهر هستند و آدم را محو تماشا می‌کنند. بی‌دلیل نیست که به این شهر لقب ونیز شمال را داده‌اند. سفر به هامبورگ، دیدار از دروازه آبی دنیا و قطب تجارت دریایی از قرون وسطا تا همین امروز است. ٢٣٠٠ پلی که در این شهر وجود دارد، از مجموع پل‌های شهرهای ونیز و آمستردام بیشتر است. کدام شهر را می‌شناسید که یک دریاچه ١٦٠ هکتاری، آن هم درست در وسطش داشته باشد؟
قایق‌سواری در بندر و رودخانه‌ی البه یکی از تفریحات همیشگی در هامبورگ است. رود آلستر و دو دریاچه‌اش، پر است از مجسمه‌های زیبا و دیدنی، نه تنها کنار دریاچه‌ها، که حتی توی آب؛ شاید یکی از خاطره‌انگیزترین گردش‌های شما در این هامبورگ، دیدن و گشتن اطراف آلستر باشد. هامبورگ برای مرکز خریدهای لوکسش معروف است و اتفاقا خیلی از آن‌ها دور و بر همین دریاچه‌اند. برای خرید در این شهر سراغ پاساژ اروپا، مرکز خرید کلاسیک آلستر آرکادن و البته بازار معروف ماهی یا فیش مارکت روی اسکله بروید.
سفر به هامبورگ بایدهایی دارد؛ نمی‌توانید به هامبورگ بروید ودر منطقه تاریخی انبار با معماری آجری قرمزش قایق‌سواری نکنید، این منطقه جزو میراث جهانی یونسکو و نماد هامبورگ است یا نمی‌شود کنار دریاچه آسن آلستر قدم نزد و به خانه برگشت. یک روز هم خودتان را در باغ‌های سبز پارک پلانتن اون بلومن گم کنید و سری هم به موزه دریانوردی بزنید. بعد هم به بندر و اسکله برگردید و در یکی از کافه‌های کنار آب غذاهای هامبورگی سفارش دهید. اتوبوس‌هایی هم در سطح هامبورگ رفت و آمد می‌کنند که توریست‌ها را بین جاهای دیدنی می‌گردانند؛ از کلیسای سن میشل تا بازار ماهی خارق‌العاده‌ی هامبورگ؛ از انبارهای بزرگ و قدیمی که الان موزه شده‌اند تا پروژه‌ی عظیم شهرسازی هافن‌سیتی و از موزه‌ی هنر و خانه‌ی عکاسی هامبورگ تا ساختمان کشتی‌شکل شیله هاوس. خیابان ریپربان با همه رستوران‌ها و کافه‌ها و سینماهایش را هم باید یک عصر یا شب رفت و دید. در هامبورگ هرکجا که باشید، با آب و نسیم خنک بندر فاصله‌ای ندارید.