دور و بر میدان فانتین و نزدیکی‌های ورودی شهر قدیم، موزه زیبایی قرار گرفته که دیدن اسمش آدم را حسابی سر ذوق می‌آورد. اینجا موزه ادبیات آذربایجان است که به نام شاعر سرشناس ایرانی نظامی گنجوی اسم‌گذاری شده. ساختمان موزه در سال ۱۸۵۰ ساخته شده و خودش یک دیدنی تاریخی است اما حدود ۷۰ سال است که به موزه تبدیل شده. توی ۲۵۰۰ متر مربع فضای موزه حدود ۳هزار نسخه خطی، کتاب‌های کمیاب، تصویرگری، مینیاتور، مجسمه و کلی چیز هیجان‌انگیز دیگر می‌بینید. اگر عاشق ادبیات هستید، احتمالا دلتان نمی‌خواهد از اینجا بیرون بروید؛ نسخه خطی اسکندرنامه نظامی که در ۱۴۱۳ به فارسی نوشته شده همینجا نگهداری می‌شود. موزه ادبیات نظامی یکی از گنجینه‌های غنی فرهنگ آذربایجان و البته یکی از دیدنی‌های کمترشناخته‌شده باکو است.

در شرق باکو دهکده کوچکی هست که یک جاذبه بزرگ در خودش جا داده. این موزه یکی از دیدنی‌های ناشناخته باکو است که کمتر کسی سراغش می‌رود؛ یک جای تاریخی معرکه برای گشت و گذار و ماجراجویی. سازه‌های تاریخی، خانه‌های ساکنان باستانی آذربایجان، ماکت‌های بازسازی‌شده از کار و زندگیشان و کلی اشیاء قدیمی و دست‌سازه‌های تاریخی چیزهایی است که در این موزه خواهید دید. این موزه روباز ۱.۵ هکتار از روستای قلعه را در برگرفته و در مجموع حدود ۲۰۰ یادگار تاریخی از جمله ۵ مسجد، ۳ حمام و ۴ آب‌انبار دارد. بقیه بناها هم خانه‌ها، قبرستان‌ها، قلعه‌ها و زیارتگاه‌ها هستند. روستای قلعه جزو بهترین دیدنی‌های باکو برای حرفه‌ای‌های سفر است.

این آتشکده در شهر سوراخانی در ۳۰ کیلومتری باکو قرار دارد و به خاطر همین دوری برای خیلی‌ها جزو جاذبه‌های ناشناخته باکو است. اما برای ما ایرانی‌ها که آتشکده‌ها به تاریخ و فرهنگمان گره خورده، اینجا احتمالا یکی از خاطره‌های به‌یادماندنی سفر به باکو خواهد شد. معبد طی قرن‌های ۱۷ و ۱۸ ساخته شده و حیاط خیلی بزرگی دارد که دور تا دورش اتاقک‌هایی برای موبدان می‌بینید. درست وسط حیاط هم یک محراب چهار گوشه قرار گرفته که با وجود سادگی فوق‌العاده زیبا است و قدم زدن در اطرافش به آدم حسی از رمز و راز و اسطوره‌های مذهبی می‌دهد. در قرن ۱۸ زرتشتی‌های زیادی از اصفهان به این آتشکده می‌آمدند و یک شعر فارسی خوش‌آهنگ (آتشی صف کشیده همچون دک...) هم روی ورودی معبد حکاکی شده که خواندنش خیلی هیجان‌انگیز است.